کد مطلب:90415 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
واژه ها الخیر: ما یرغب فیه الكل، كالعقل مثلا و العدل و الفضل و الشی ء النافع و ضده الشر.»: خیر: نیكویی خوبی در مقابل شر، مزد، اجر نیك مال و نعمت، فیض و بركت. مامون، زنهار داده شده امان داشتن در زنهار بودن. شر: ضد خیر است. شرح: در جمله ای كه گذشت به اختصار مطالبی درباره ی خیر و شر گفته شد و معلوم است كه نقایص و شرور، از این جهت شرورند كه از آنها شر پدید می آید. این جمله از امن و آسایش در پناه پرواپیشگان، سخن می گوید: و در نتیجه آدمیان و مخلوقات دیگر، از آنها احساس آرامش می كنند، زیرا پرواپیشگان، با الهام از ملكه ی تقوا كه منشاء [صفحه 425] خیرات است، هرگز به شرور، اقدام نكرده و از آن پس، امنیت گسترده كه پیام آور نیكوكاران است، جهان و مخلوقات را در بر می گیرد و از آنها، به هیچ كس در هیچ زمانی زیانی نخواهد رسید. فساد و تبهكاری از آنان سر نمی زند، با اینكه فساد و تباهی در دریا و خشكی از آدمیان می باشد. چگونه تصور می شود، كه انسان متكی به فطرت توحید و با الهام از هدایت خاص الهی كه در جهت كمال مطلوب انسانیت، در حركت است، شرر اندیشی داشته باشد و از این بدتر به شرارت اقدام نماید؟ «قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم الا انبئكم لم سمی المومن مومنا؟ لایمان الناس علی انفسهم و اموالهم، الا انبئكم من المسلم؟ المسلم من سلم الناس من یده و لسانه.»: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: آیا شما را با خبر سازم كه چرا مومن به این نام، نامگذاری شده؟ سپس فرمود: از آنرو مومن را مومن گویند: كه مردم در جان و دارائیشان از او در امنیت هستند و از او خطری احساس نمی كنند و فرمود: آیا خبر دهم شما را كه مسلمان كیست؟ مسلمان كسی است كه مردم از دست و زبان او درامان باشند. كوتاه سخن آنكه، قضیه، سالبه به سلب موضوع است، یعنی آنها شر ندارند، تا مردم از آنها درامان باشند، بلكه وجودشان خیر محض است و از خیر محض جز خیر چیزی برنمی خیزد. [صفحه 426]
«و الشر منه مامون»
صفحه 425، 426.